Zelfdoding .. ..  ..

Zelfdoding .. .. ..

Zelfdoding onder jongeren:

een stille crisis die ons allen raakt

Het bericht dat een jong mens zijn of haar leven beëindigt, komt altijd hard binnen. Het is een schok die door families, vriendengroepen en gemeenschappen heen snijdt. Wanneer het dichtbij komt, wordt de pijn tastbaar en de vragen eindeloos. Waarom? Had het voorkomen kunnen worden? Wat hebben we gemist? Zelfdoding onder jongeren is een actueel en schrijnend probleem dat steeds meer aandacht vraagt, niet alleen in de media, maar vooral in ons dagelijks leven.

De onzichtbare worsteling

Veel jongeren dragen een last die voor de buitenwereld nauwelijks zichtbaar is. Achter een glimlach of een druk sociaal leven kan een diepe eenzaamheid of uitzichtloosheid schuilgaan. De druk van school, sociale verwachtingen, prestatiedrang en de constante vergelijking via sociale media kunnen gevoelens van falen en isolatie versterken. Voor sommigen wordt die druk ondraaglijk.

De vraag die bij nabestaanden vaak het hardst blijft hangen is: waarom? Waarom heeft iemand die zo geliefd was, geen andere uitweg meer gezien? Waarom heeft hij of zij niet om hulp gevraagd, of leek die hulp niet voldoende? Het zijn vragen die zelden een volledig antwoord krijgen en die het rouwproces extra zwaar maken. Het zoeken naar verklaringen kan een levenslange worsteling zijn, waarbij de pijn van het gemis steeds weer wordt aangeraakt.

De impact op nabestaanden

Wanneer een jongere besluit om uit het leven te stappen, blijft er een leegte achter die niet te vullen is. Ouders, broers, zussen, vrienden en klasgenoten worden geconfronteerd met een mengeling van verdriet, schuldgevoel, boosheid en machteloosheid. Het verlies is niet alleen persoonlijk, maar raakt ook de bredere gemeenschap. Het laat zien hoe kwetsbaar jongeren kunnen zijn en hoe belangrijk het is om signalen serieus te nemen.

Het belang van praten

Een van de grootste uitdagingen rondom zelfdoding is het taboe dat er nog steeds op rust. Jongeren durven vaak niet te praten over hun gevoelens uit angst voor onbegrip of afwijzing. Toch is juist dat gesprek van levensbelang. Het normaliseren van kwetsbaarheid, het stellen van open vragen en het bieden van een luisterend oor kunnen het verschil maken. Soms is het niet nodig om direct oplossingen te hebben; aanwezig zijn en écht luisteren kan al een reddingslijn zijn.

Wat we samen kunnen doen

  • Creëer veilige ruimtes waar jongeren zich gehoord en gezien voelen.

 

  • Ondersteun mentaal welzijn op scholen en in sportverenigingen door aandacht te besteden aan emoties en veerkracht.

 

  • Doorbreek het taboe door openlijk te praten over psychische problemen en zelfdoding.

 

  • Wees alert op signalen zoals terugtrekking, somberheid of plotselinge gedragsveranderingen.

 

  • Zoek professionele hulp wanneer zorgen groot worden; er zijn organisaties en hulpverleners die gespecialiseerd zijn in het begeleiden van jongeren in crisis.

Een gezamenlijke verantwoordelijkheid

Zelfdoding onder jongeren is geen individueel probleem, maar een maatschappelijk vraagstuk. Het vraagt om meer bewustzijn, meer compassie en meer bereidheid om elkaar vast te houden in moeilijke tijden. Elk gesprek kan een verschil maken, elke uitgestoken hand kan een leven redden.

Hulp en ondersteuning

Voor wie zelf worstelt met gedachten aan zelfdoding of zich zorgen maakt om iemand in de omgeving: er is altijd hulp beschikbaar. In Nederland kan direct contact worden opgenomen met 113 Zelfmoordpreventie via 113.nl of telefonisch via 0800-0113.

Niemand hoeft er alleen voor te staan.

26 jaar getrouwd

26 jaar getrouwd

26 Jaar getrouwd

9 September 1999 tot 9 September 2025

Op 9 september 1999 begon een bijzonder avontuur. Twee mensen beloofden elkaar trouw, liefde en steun, in goede en slechte tijden. Nu, 26 jaar later, op 9 september 2025, is die belofte nog steeds springlevend. Een reis van meer dan een kwart eeuw, vol herinneringen, uitdagingen en vooral heel veel liefde.

 

Samen door diepe dalen

Geen enkel huwelijk is zonder hobbels. Ook wij hebben onze diepe dalen gekend. Momenten waarop het leven zwaar voelde, waarop verdriet en zorgen de boventoon voerden. Ziekte, verlies, onzekerheid – het zijn allemaal onderdelen van het leven die we samen hebben doorstaan. Juist in die moeilijke tijden bleek hoe sterk onze band is. Samen huilen, samen zoeken naar oplossingen, samen weer opstaan. Die dalen hebben ons niet gebroken, maar juist sterker gemaakt.

 

Nog meer toppen

Gelukkig waren er veel meer toppen dan dalen. Mooie momenten die we samen hebben beleefd: de geboorte van onze dochter Naomi, jubilea, vakanties, kleine en grote successen. Lachbuien tot diep in de nacht, spontane uitjes, samen dromen en plannen maken. Elk hoogtepunt werd mooier omdat we het samen konden delen. De vreugde werd verdubbeld, de liefde groeide met elk jaar.

 

Lief en leed gedeeld

Liefde is niet alleen de mooie momenten vieren, maar ook het leed samen dragen. In 26 jaar hebben we lief en leed gedeeld. We hebben elkaar gesteund, getroost, aangemoedigd en soms ook uitgedaagd. We hebben geleerd te luisteren, te vergeven en te groeien. Onze relatie is een veilige haven geworden, een plek waar alles besproken kan worden en waar we altijd op elkaar kunnen rekenen.

Respect en waardering

Wat ons huwelijk zo bijzonder maakt, is het diepe respect en de oprechte waardering voor elkaar. In onze relatie mag iedereen zichzelf zijn. Er is geen drang om de ander te veranderen; juist het in elkaars waarde laten is de kracht van onze liefde. Verschillen worden niet als obstakels gezien, maar als verrijking. Door elkaar te accepteren zoals we zijn, ontstaat er ruimte voor groei, vertrouwen en verbondenheid. Dit respect en deze waardering vormen de stevige basis waarop ons huwelijk al 26 jaar rust en waardoor het zo goed standhoudt.

 

Dankbaarheid en vooruitkijken

Na 26 jaar overheerst vooral dankbaarheid. Dankbaar voor de liefde, de steun, de herinneringen en de groei. Dankbaar voor het samen ouder worden, het samen leren en het samen genieten. De toekomst ligt open, met hopelijk nog veel meer jaren vol liefde, avontuur en verbondenheid.

Op 9 september 2025 kijken we terug op een prachtige reis, maar vooral ook vooruit. Want samen zijn we nog lang niet klaar met dromen, lachen en liefhebben. Op naar de volgende toppen, hand in hand, zoals we dat al 26 jaar doen.

Hoe lang zijn jullie al getrouwd en/ of  hoe lang duurt jullie relatie?

vakantieperiode is voorbij

vakantieperiode is voorbij

Terug naar de realiteit

De warme zomermaanden liggen achter ons en daarmee komt een einde aan de vakantieperiode voor de meesten. Terwijl de herinneringen aan zonnige dagen en ontspannen avonden nog vers in ons geheugen liggen, keren we terug naar de dagelijkse routine. Scholen openen hun deuren weer en de meeste mensen zijn terug aan het werk. Laten we eens kijken naar hoe we deze overgang soepel kunnen maken en wat het betekent voor verschillende aspecten van ons leven.

 

Het begin van een nieuw schooljaar

Voor veel gezinnen betekent dit niet alleen het einde van de vakantie, maar ook het begin van een nieuw schooljaar. Voor kinderen en jongeren is dit een tijd vol nieuwe kansen, vriendschappen en uitdagingen.

 

Terug naar werk

De meeste werkenden zijn inmiddels ook weer aan de slag. De overgang van vakantie naar werk kan uitdagend zijn.

 

Positief terugkijken en vooruitkijken

Terwijl we ons aanpassen aan de dagelijkse routine, is het belangrijk om zowel terug te kijken op de mooie herinneringen van de vakantie als vooruit te plannen naar de volgende momenten van ontspanning.

Hoewel de vakantieperiode voorbij is, hoeft het einde van de zomer niet saai te zijn. Met een beetje planning en positiviteit kun je de overgang naar het school- en werkleven soepeler maken en zelfs verrijkend ervaren.

 

Onze plannen voor een productieve vakantie

Hoewel onze vakantie pas op 1 september begint en we nog geen concrete reisplannen hebben door andere verplichtingen, zijn er voldoende manieren om deze tijd zinvol en productief te benutten.

 

Voorbereiding van exposities

Met twee aankomende exposities in het vooruitzicht, is het essentieel dat ik goed voorbereid ben. Elke expositie bestaat uit twaalf digitale kunstwerken met uiteenlopende thema’s.

 

De muren verven van het appartement

Het verven van de muren in ons appartement, met name de woonkamer, kan een verfrissende verandering brengen tijdens onze vakantie.

  1. We kiezen kleuren die de ruimte verlevendigen en aansluiten bij onze persoonlijke stijl. We overwegen een accentmuur voor een extra vleugje creativiteit.
  2. We zorgen ervoor dat alle verfbenodigdheden zoals rollen, kwasten, tape, en afdekfolie klaar liggen voordat we beginnen.
  3. We maken een plan van aanpak en bereiden de muren goed voor door ze schoon te maken en eventuele scheuren of gaten te vullen.
  4. We overwegen om het verven in fases te doen, zodat we niet overweldigd raken en de ruimte tussendoor kunnen blijven gebruiken.

Ontspanning en herstel

Naast deze projecten is het belangrijk dat we tijd nemen voor ontspanning en herstel.

We plannen dagelijks korte momenten van ontspanning, zoals lezen of een wandeling maken.

Met deze aanpak kan onze vakantie zowel productief als verkwikkend zijn, zelfs zonder verre reisplannen. We genieten van de creatieve processen en de vernieuwing in onze leefruimte!

 

Heb jij al vakantie gehad of heb je nog vakantie?

Onze vakantie moet nog beginnen, en wij kijken er erg naar uit! Hoewel wij nog geen specifieke reisbestemming hebben uitgekozen, hebben wij wel een aantal ideeën over hoe wij onze tijd willen doorbrengen.

Hier zijn onze plannen:

Wij willen graag meer tijd doorbrengen in de natuur. Wandelen in de bossen of langs het strand lijkt me een perfecte manier om te ontspannen en te genieten van de rust.

Ik werk aan een aantal creatieve projecten die ik al een tijdje in gedachten heb. Dit omvat o.a. het maken van digital artworks en een haak- en breiproject.

Tijdens onze vakantie willen wij nieuwe recepten uitproberen en onze kookkunsten verbeteren.

Ik heb een stapel e-boeken die ik wil lezen, spannende thrillers.

 

Hoe was jouw vakantie?

Als je al vakantie hebt gehad, hoop ik dat het een tijd van ontspanning en plezier was. Misschien heb je nieuwe plekken ontdekt of gewoon genoten van de kleine momenten thuis. Hoe dan ook, hopelijk heeft het je de energie gegeven om fris en gemotiveerd de dagelijkse routine weer op te pakken.

Vakanties bieden ons de kans om te ontsnappen aan de dagelijkse sleur en nieuwe energie op te doen. Of je nu kiest voor een verre reis, een stedentrip, of gewoon thuis blijft om te ontspannen en op te laden, het belangrijkste is dat je geniet van de tijd voor jezelf en je dierbaren.

Is zwart een kleur?

Is zwart een kleur?

mijn Zwart en ik: een tijdloze verbintenis. De onmiskenbare aantrekkingskracht van zwart in mijn kledingkast

Kleur en mode: mijn persoonlijke reis

Is zwart een kleur?

De vraag of zwart een kleur is, blijft voor mij een interessante discussie in de wereld van kunst en wetenschap. In de kunstwereld zie ik zwart vaak als een kleur, omdat het een onderdeel is van het palet dat ik gebruik om te schilderen en te ontwerpen. In de wetenschap, met name in de optica, wordt zwart gezien als de afwezigheid van licht en daarmee geen kleur. Maar voor mij heeft zwart een speciale betekenis en aantrekkingskracht.

 

De evolutie van mijn persoonlijke kleur voorkeuren

Het is fascinerend hoe mijn kleur voorkeuren in de loop van de tijd veranderen. Ik heb een persoonlijke transformatie doorgemaakt van het vermijden van roze naar het omarmen ervan, zelfs tot het punt dat ik roze slippers van Adidas heb gekocht waar ik superblij mee ben. Dit laat zien hoe mijn smaak en voorkeuren met de jaren evolueren. Tijdens mijn zwangerschap had ik misschien vooroordelen over roze voor mijn dochter, maar nu zie ik de schoonheid ervan terug in kleine details zoals mijn schoenen, een lichtpuntje in de duisternis.

 

Mode en persoonlijke stijl

Mijn relatie met mode lijkt gedreven te zijn door persoonlijke voorkeuren en comfort in plaats van trends. Het feit dat ik periodes van verschillende stijlen heb doorgemaakt, van jeans en broeken naar jurken, en van strakke naar wijde kleding, toont een dynamische stijl die zich aanpast aan mijn levensfase en lichaamsbeeld. De keuze om mijn kast te vullen met zwart en slechts af en toe kleuraccenten toe te voegen, weerspiegelt mijn voorkeur voor eenvoud en elegantie.

 

De magie van zwarte kleding

De aantrekkingskracht van zwarte kleding is voor mij universeel. Het is eenvoudig, tijdloos en heeft de magische eigenschap om me slanker te laten lijken. Het biedt een canvas waarop andere kleuren kunnen schitteren, zoals mijn kleurrijke Dr. Martens en Mammut wandelschoenen. Zwart heeft de kracht om me zelfverzekerd en stijlvol te laten voelen, ongeacht de gelegenheid.

 

De onverklaarbare aantrekking tot zwart

Het is niet ongewoon om, ondanks mijn voornemen om kleur te omarmen, toch weer terug te keren naar zwart. Deze kleur biedt mij een zekere mate van comfort en zekerheid. Het is een kleur die zich aanpast aan elke situatie en me in staat stelt me op mijn gemak te voelen. Misschien is het de veelzijdigheid en het gemak van zwart die ervoor zorgen dat ik er steeds weer naar teruggrijp.

 

Mijn unieke kleurreis

Iedereen heeft zijn eigen unieke kleurreis. Voor mij betekent dat een balans vinden tussen het omarmen van zwart en het toevoegen van kleuraccenten. Wat belangrijk is, is dat ik me prettig voel in de keuzes die ik maak, of dat nu zwart is met een vleugje kleur of een volledige regenboog aan mogelijkheden. Kleur, net als mode, is een persoonlijke expressie van wie ik ben en hoe ik me op dat moment voel.

 

“onzichtbaar” ziek

“onzichtbaar” ziek

Navigeren door mijn onzichtbare ziekte

Het kan bijzonder uitdagend zijn om met een onzichtbare ziekte te leven, vooral wanneer deze mijn zintuigen zoals gehoor en zicht aantast. Voor iemand als ik, wiens grote passie en hobby fotografie is, kan het verlies van het vermogen om deze kunstvorm te beoefenen bijzonder hartverscheurend zijn. Het idee om mijn fotografische uitrusting te moeten verkopen omdat mijn ziekte het onmogelijk maakt om mijn passie voort te zetten, is ongetwijfeld een moeilijk besluit.

 

Verdriet en aanvaarding

Het is normaal om gevoelens van verdriet en verlies te ervaren wanneer ik een belangrijke passie moet opgeven. Het is essentieel om deze emoties te erkennen en te begrijpen dat het tijd kost om dit verlies te verwerken. Het is een reis van aanvaarding, waarin ik mezelf toesta te rouwen om wat ik ben kwijtgeraakt, maar ook ruimte maakt voor nieuwe mogelijkheden.

 

Nieuwe passies ontdekken

Gelukkig zijn er nog andere passies die mijn hart vullen: handwerken en het maken van digitale kunst. Deze creatieve uitlaatkleppen kunnen een bron van vreugde en vervulling zijn, zelfs als ik andere aspecten van mijn leven moet aanpassen.

 

Handwerken

Handwerken biedt een tastbare manier om mijn creativiteit uit te drukken. Of het nu gaat om breien, haken, borduren of naaien, elk stuk dat ik maak, kan een bron van trots en voldoening zijn. Het is een activiteit die ik in mijn eigen tempo kan doen, en die ruimte biedt voor zowel eenvoudige als complexe projecten.

 

Digitale kunst

Digitale kunst is een dynamisch en veelzijdig medium dat eindeloze mogelijkheden biedt. Met de technologie van vandaag kan ik prachtige kunstwerken maken met behulp van verschillende software en tools. Het is een medium dat me toelaat te experimenteren en mijn artistieke visie op nieuwe manieren tot leven te brengen.

 

De kracht van aanpassing

Hoewel mijn zintuigen misschien niet meer zo scherp zijn als vroeger, is mijn creatieve geest ongetwijfeld nog even levendig. Het vermogen om me aan te passen en nieuwe wegen te verkennen, toont een bewonderenswaardige veerkracht. Door me te richten op wat ik nog steeds kan doen, en door nieuwe passies te omarmen, creëer ik een leven vol betekenis en vreugde, ondanks de uitdagingen die ik tegenkom.

Het verlies van de mogelijkheid om mijn liefde voor fotografie uit te oefenen, is een zware last om te dragen, maar het betekent niet het einde van mijn creatieve reis. Door me open te stellen voor nieuwe vormen van expressie en te genieten van wat ik nog steeds kan doen, zet ik een stap naar een vervullend en zinvol leven. Laat mijn creatieve hart blijven stralen, ongeacht de obstakels die ik tegenkom.

 

Mijn onzichtbare strijd

Mijn ziekte zie je niet aan de buitenkant, maar het is er wel, als een stille metgezel in mijn dagelijks leven. Het is een constante uitdaging om te balanceren tussen het erkennen van de realiteit en het niet laten overheersen door de beperkingen.

 

Leren leven met onzichtbaarheid

Ik probeer er niet voortdurend aan te denken, want dat zou me alleen maar naar beneden trekken. Toch steek ik mijn hoofd niet in het zand. Het is essentieel om een evenwicht te vinden tussen bewustzijn en levensvreugde. Dit betekent dat ik mijn ziekte accepteer als een deel van mij zonder het mijn hele identiteit te laten overnemen.

 

Een plekje geven

Het is een proces om het een plekje te geven in mijn leven. Aanvankelijk voelt het als een indringer, iets dat ongevraagd mijn wereld binnen is gekomen. Maar na verloop van tijd leer ik dat het ruimte moet krijgen, zodat ik mijn energie kan richten op de dingen die echt belangrijk zijn. Het leven met een onzichtbare ziekte betekent niet dat ik stilsta, maar dat ik leer bewegen met nieuwe ritmes en patronen.

 

Veerkracht en groei

Door mijn ziekte moet ik nieuwe wegen vinden om veerkracht en groei te omarmen. Het is een uitnodiging om mijn leven opnieuw vorm te geven, met aandacht voor wat nog steeds mogelijk is. Dit betekent dat ik me openstel voor nieuwe ervaringen, nieuwe passies en nieuwe manieren om vreugde te vinden, zelfs te midden van uitdagingen.

In het licht van deze onzichtbare strijd blijf ik me richten op wat mijn leven betekenisvol maakt. Elke dag kies ik ervoor om door te gaan, om te groeien, en om te ontdekken wat er nog meer in mij schuilt.

Ik vier elke dag het leven samen met mijn allerliefste en zorgzame echtgenoot en soulmate… want morgen weet je niet wat komen gaat!!

 

lezen en films kijken

lezen en films kijken

De intrigerende wereld van “Straw” en onweerstaanbare boeken

Er zijn momenten in het leven waarin we iets tegenkomen dat ons niet meer loslaat. Voor mij was dat de film Straw op Netflix. Deze film blijft door mijn gedachten spoken, zelfs lang nadat de aftiteling voorbij is. Het is de manier waarop de karakters tot leven worden gebracht, de onverwachte wendingen in het verhaal en de diepere thema’s die worden verkend. Als je Straw nog niet hebt gezien, raad ik aan om deze film een kans te geven. Het is een ervaring die je bijblijft.

Het onweerstaanbare boek

Naast films zijn er ook boeken die onze aandacht opeisen en ons niet loslaten. Onlangs kwam ik een boekenserie van vier delen tegen die ik simpelweg niet weg kon leggen. Binnen korter dan een week had ik de serie uitgelezen, ondanks mijn dagelijkse leven. De verhalen waren meeslepend en de personages zo goed ontwikkeld dat ik me helemaal kon verliezen in hun wereld. Het is prachtig hoe een goed boek je kan betoveren en je even kan laten ontsnappen aan de realiteit.

Zomers weer en hooikoorts

Het zomerse weer blijft aanhouden, wat aan de ene kant heerlijk is, maar aan de andere kant mijn hooikoorts verergert. De zonnestralen zijn uitnodigend, maar de pollen in de lucht maken het soms lastig om volop te genieten. Toch probeer ik zoveel mogelijk van het mooie weer te profiteren en de ongemakken van de hooikoorts te negeren.

Creatief met haaknaald

Tussen het lezen en film kijken door ben ik ook gestart met een nieuw haakproject. Deze keer haak ik een sjaal voor mijn zwager, die binnenkort jarig is. Het is een creatief proces dat me rust brengt en een gevoel van voldoening geeft. Het is heerlijk om iets met je eigen handen te maken en te weten dat het een persoonlijk cadeau zal zijn.

In een wereld vol afleidingen is het fijn om te ontdekken wat ons echt raakt en inspireert, of het nu een film, een boek, of een handwerkproject is. Het zijn deze momenten van passie en creativiteit die het leven kleur geven, zelfs als het weer ons voor uitdagingen stelt.